I will kill you like a dog!

Daar ben ik weer. Heel even dacht ik dat deze week saai en zowaar normaal te noemen zou zijn, maar dat was natuurlijk te goedgelovig van mij.. Er is weer voldoende gebeurd.. Deze week heb ik kennis gemaakt met Marketing, keihard gegild, een minihartaanvalletje gehad, en ik dacht dat ik er weer een pinpas doorheen had gejaagd.

Maandag ging ik met goede zin naar het werk. Marketing leek me een hele leuke en interessante afdelinge en dat was het dus ook! Ik kreeg alleen wel meteen het slechte nieuws dat ik alleen vandaag en vrijdag met de Marketing manager zou werken, want de andere dagen was ze in Durban voor Sales Calls (Gesprekken om te vragen waarom bedrijven niet genoeg overnachtingen reserveren, of juist om bedrijven te bedanken voor hun bijdrage). Ik heb die dag dus in een notendop uitgelegd gekregen wat zij doet. Ze moet dmv spioneren en observeren kijken hoe de concurrentie het doet, ze bedenkt de kleine acties (de grote zijn voor elk Protea Hotel hetzelfde, om een bepaalde standaard te kunnen hanteren en om verwarring te voorkomen). Ook is ze verantwoordelijk voor de versieringen tijdens de feestdagen. Die middag zijn we dus wat versieringen gaan kopen voor de kerst. Die avond hadden we gelukkig weer WiFi, dus ik heb al mijn series bij kunnen werken en lekker gechilld.

Dinsdag was ik dus toch weer terug bij de Reservations afdeling, ze willen me hier maar wat graag houden, dusja, geen betere plek om mij te laten. Helaas was ‘ mijn’ computer al bijna helemaal omgeleid naar de andere computers, dus ik kreeg amper nog emails binnen. Dit vond ik niet onwijs erg, want hierdoor kon ik flink aan school gaan werken, hoef ik dat niet meer in mijn eigen tijd te doen. Ik heb alvast een voorzichtig beginnetje gemaakt aan mijn Final Internship Report, dat ik pas over 6 weken in hoef te leveren, dus ik heb mezelf even een schouderklopje gegeven voor deze pro-actieve houding! Die avond was er niks bijzonders meer gebeurd.

Ook woensdag zat ik weer bij Reservations. Ik heb welgeteld een email kunnen beantwoorden en verder heb ik aan m’n blog gewerkt en m’n derde Periodic Report. Wederom was het weer een hele saaie dag en ook in de avond was er niks bijzonders gebeurd.

Daar kwam donderdag verandering in! De ochtend was nog steeds saai, maar vlak na mijn luch lieten de collega’s me al een heleboel loeigrote kakkerlakken zien (minimaal 4 centimeter) die op de vensterbank voor ons raam zaten te chillen. En ja hoor, toen het bijna tijd was om naar huis te gaan begon de collega naast mij te gillen. Ik keek op en zag een kakkerlak van een centimetertje of 5 over ons bureau wandelen. Ik ging ook gillen en samen renden we naar de andere kant van het kantoor. Daar gingen we verder met gillen tot de voucher-man het beest kapottrapte nadat het op de grond was gevallen. Ik zat daarna niet heel relaxed meer in mijn stoel... Ook die avond was niet normaal te noemen. De WiFi lag er weer uit, want ze hadden hem niet goed gereset, nadat ze er iets aan gesleuteld hadden waardoor de WiFi veel sneller zou worden. Ik vraag me oprecht af waarom ze zich druk maken om de snelheid, als ze het nog niet eens voor elkaar krijgen om de WiFi altijd werkende te houden.. Die avond ging ik dus naar het internetcafé, want ik wilde wat dingen opzoeken. Een hele foute keuze.. Achter mij, in mijn paadje zat een beer van een neger. Toen kwam er een gevaarlijk uitziend, klein mannetje binnen gewandeld en riep tegen die beer dat hij zijn werk gisteren niet goed had gedaan. De grote neger reageerde hierop met een lachje, waarop dat kleine mannetje helemaal begon te flippen en schelden. De neger stond dreigend op, duwde zijn stoel tegen de mijn en voor ik het wist stond dat kleine mannetje met een schaar voor de beer. Ik kreeg toen echt een minihartaanval, want ik zat recht in de vuurlinie en ik kon daar niet fatsoenlijk weg... Na wat gedreig ging het kleine mannetje uiteindelijk aan de andere kant van het café zitten, maar de beer bleef dreigen dat hij hem zo kapot zou maken en dat ze elkaar buiten nog wel zagen. Het enige wat de eigenaar hier allemaal op zei was dat ze hier toch echt niet konden gaan vechten.. Toen de beer door bleef razen stuurde de eigenaar een bewaker op hem af, ik kon niks horen, maar toen de bewaker terugliep flipte de beer weer, ditmaal tegen de eigenaar. Zijn letterlijke woorden waren: ‘ What do you want now? You don’t want to talk about it, but you come to me with a knife? I will kill you like a dog, don’t fuck with me!’ Of die bewaker dan met een mes heeft zitten dreigen weet ik niet, maar ik vond het mooi tijd om naar huis te gaan. De eigenaar vroeg toen nog even of het wel ging met me, want ik had bang geleken.. No shit Sherlock.. Thuis heb ik toen nog even met Steef gebeld om rustig te worden en daarna ben ik lekker gaan slapen.

Vrijdag was ik weer terug bij Marketing, maar de manager was moe en ze wilde niet werken. Ik heb dus die ochtend bizar weinig gedaan. Die middag had ze opeens een heel leuk klusje voor mij! Ik mochten papieren rendieren gaan uitsnijden, die ze dan op de Front Desk kon plakken. Hier ben ik 4 uur mee bezig geweest en toen was het tijd om lekker naar huis te gaan. Die avond ben ik met Jill en Lennart naar de bioscoop geweest, om The Hunger Games: Mockingjay Part 1 te kijken. De bioscoop was heel modern alleen de popcorn was een beetje raar. Je kreeg een supergrote bak en daarna moest je bij een statafel zelf je poedertjes en smaakjes erdoorheen gooien, dusja, dat mengt natuurlijk nooit goed.. De film zelf was echt super gaaf en ik kijk nu al uit naar het laatste deel!

Zaterdag had ik lekker uitgeslapen en daarna ben ik op het gemakje naar het strand gegaan. Halverwege kwam Jill er ook bij, toen ze klaar was met haar werk. Er waren weer genoeg ballenknijpers te zien, dus het was weer helemaal ‘genieten’. We zijn aan de vroege kant naar huis gegaan, want het load shedding (dat stroom besparen) was weer in gang gezet, dus vanaf 18u zouden we geen stroom meer hebben voor een paar uur, en voor de rest van het weekend geen WiFi meer.. Die avond zijn Jill, Lennart en ik opzoek gegaan naar een nieuw eettentje en kwamen uit bij Mano’s. Het zag er heel gezellig uit, vooral omdat het alleen maar verlicht was met kaarsjes, door de stroomstoring. Ze waren alleen wel gestopt met koken en toen de lichten weer aan gingen snapten we waarom. Heel het restaurant stond blauw van de rook en ik kreeg en bijna tranende ogen van. Toe de rook was weggetrokken kregen we ons eten en dat smaakte meer dan prima! Was een geslaagd avondje dus!

Zondag heb ik wederom uitgeslapen en daarna heb ik Jill opgehaald van haar werk, om vervolgens door te rijden naar Canal Walk, dat grootste winkelcentrum van Zuid-Afrika. Ik moest daarheen om de cadeaus te kopen voor mijn Secret Santa (ik doe met de Back Office op het werk mee aan een soort surprises). Daarna hebben Jill en ik nog wat winkels rondgewandeld. En zo kwam minihartaanval twee: Mijn pinpas deed het niet meer, en mijn eerste gedachte was: ik ben geskimd. Ik heb dus meteen weer de bank gebeld, maar die wisten me te vertellen dat dat niet het geval was en dat alle instellingen ook nog goed stonden. Ik ga dus morgen nog eens proberen om te pinnen, want het kan ook aan de stroomstoringen liggen, dus we zullen zien! Die zondag hadden we geen stroomuitval meer, want ze waren teruggeschakeld naar Stage 1, en dan wordt ons gebied in het weekend gespaard.

Volgende week ben ik weer terug met een nieuwe blog, en we zullen zien of ik er dan wel een normale week van heb kunnen maken . Ik werk die week ook in de Night Audit, dus ik hoop dat ik zo’n grote verandering in mijn slaapritme aankan!

Tot dan!