99 problems en andere getallen

Hallo allemaal! Daar is weer een blog van mij! Het was een week met grappige, mooie, gezellige, maar ook met duistere en zware momenten. Ik liep deze week mee met de revenue manager, maar ook buiten het werk heb ik weer interessante dingen meegemaakt.

Maandag stond ik braaf om 8 uur in het kantoor van de Revenue Manager. Kort gezegd regelt zij alles wat met de omzet van het hotel te maken heeft. Zij moet de omzet voorspellen en de prijzen aanpassen waar nodig om ervoor te zorgen dat de gestelde doelen ook daadwerkelijk behaald worden. Heel interessant allemaal, maar ook ingewikkeld. Voor de morning meeting (om 9 uur) maakt ze altijd het Pricing Report. Daar mocht meteen aan meehelpen/meekijken. In dit raport maak je als het ware een overzicht van je omzet tot nu toe (vanaf het begin van de maand). Ook kun je daarin aflezen hoeveel omzet je sinds gisteren hebt gemaakt en hoeveel kamers/roomnights je hebt verkocht of juist verloren. Ook staat daarin hoe je ervoor staat voor het deel van de maand dat nog moet komen. Vervolgens ga je in het systeem kijken welke groep/gasten je hebt verloren of juist erbij hebt gekregen. Je moet de cijfers dus verklaren. Dit is eigenlijk het enige wat ze standaard elke dag doet en verder doet ze wisselende dingen. Die dag moest ik bijvoorbeeld verder werken voor haar in een enorm bestand met alle nieuwe rate codes sinds de systeem wisselingen. Vroegen vielen dezelfde typen bedrijven onder dezelfde rate code. Sinds de systeem wisseling heeft elk bedrijf een eigen rate code (en dat zijn er veel) en soms zelfs ook een voor elk kamertype. Hier heb ik na de middagpauze mijn hele middag mee vol gekregen en ’s avonds thuis is er niks spannends meer gebeurd.

Dinsdag moest ik om 7 uur beginnen, zoals de Manager ook altijd doet, en dit was een zware dobber. Om 8 uur aan het werk vind ik inmiddels helemaal prima, maar 7 uur is nog net een stapje te ver. In het begin van de ochtend deden we weer het Pricing Report, en aan het eind van de ochtend had ik een afspraak met meneer Van Seggelen (de stagebezoeker van school). Hij kwam kijken hoe het met mij ging en hoe ik het deed. Ik had eerst een gesprek met hem alleen en daarna kwam Rozaan, mijn Reservations Manager erbij, want die had het langst met mij gewerkt. Ze zei hele lovende dingen. Ik snapte alles na één keer uitleggen en ze was heel trots dat ik de lege plek van de Reservations Supervisor zo goed had opgevangen. Ze had me graag in het kantoor gehouden, maarja, je kan niet alles hebben. Het enige minpuntje was dat ze me soms te rustig vond. Dat zeggen ze ook wel eens, maarja, die Afrikanen zijn gewoon een stuk uitbundiger en soms weet ik ook niet zo goed wat ik moet zeggen op al die gekke verhalen, haha! Die middag heb ik dat rate codes bestand afgemaakt (nadat ik alle verschillende soorten rate codes (bedrijven, government, individuals etc) had gesorteerd in aparte tabbladen).
Die avond zijn we met alle studenten in Kaastad en meneer Van Seggelen uit eten gegaan bij Fork. Een heel lekker tapas restaurant. Samen met Jill, Lennart, Frans, Dennis, Anouk, Laura, Luuk en natuurlijk meneer Van Seggelen hebben we een hele gezellige avond gehad en hebben we kunnen kletsen over hoe het met iedereen ging.

Woensdag kwam ik wederom met moeite uit m’n bed. Die ochtend heb ik al een deel van het Pricing Report zelf mogen doen. Verder was er in de ochtend weinig te doen. Die middag zat ik in mijn pauze te genieten op een bankje buiten in de zon. Opeens kwam er een zwerver achter me zitten (ik zat op de kop van het bankje). Het was een paar minuten stil en toen hoorde ik opeens ‘helloooooooooo’. Ik draaide me een beetje om en zei kortaf hoi. Even later hoorde ik weer ‘helloooooooooooooooooo’. Ik keek weer opzij, zei hallo en draaide m’n rug weer naar de man toe. Een paar minuten later zei hij ‘I’ve got problems’. Ik draaide me om en keek hem toen eens goed aan. Hij had misschien 8 tanden nog in zijn mond, vieze kleren en hij had een dikke fles drank in z’n handen. Ik zei op mijn meest ongeintereerde toon ‘oh’ en draaide me weer om. Toen begon hij tegen me aan te lullen: z’n familie mocht hem niet, hij had geen huis meer en hij voelde zich alleen. Na dit alles vroeg hij of ik misschien 5 Rand voor hem had, maar helaas helaas, ik had zogenaamd geen cash geld op zak. Toen heb ik maar gezegd dat mijn pauze voorbij was, want hij werd vervelend. Gekke, dronken man..
Die middag heb ik met de revenue manager ‘balancing’ gedaan. Dit houdt in dat het aantal verkochte kamers volgens MARSHA (een of ander Marriott computer programma) moet overeenkomen met het aantal verkochte kamers volgens het reserveringssysteem, anders gaat het helemaal mis.

Donderdag mocht ik het Pricing Report helemaal zelf doen. Het ging nog wat langzaam (omdat ik nog niet precies wist waar ik alle gegevens ookweer kon vinden), maar ik had het op tijd afgekregen. In de middag pauze zat ik weer buiten op het bankje. Aan de andere kant van de straat, in een appartementencomplex, hing een mevrouw op de vierde verdieping haar was uit het raam. Het viel al vrij snel naar beneden, dus ik zwaaide naar haar, in de hoop dat ze me zou zien, maar helaas niet. Toen ik weer terug naar beneden naar de was keek, zag ik dat ze er al iemand anders blij mee had gemaakt. Daar ging de was.. Die middag zijn we weer verder gegaan met het ‘balancing’ van de kamers.

Vrijdag heb ik wederom het Pricing Report alleen gedaan. Het ging al een stuk sneller en ik moest daarna ook gaan uitvogelen waar de pick ups (erbij gekregen kamers) en losses (verloren kamers) vandaan kwamen. Die middag heb ik nog een middagje bij Reservations gezeten om de tijd vol te krijgen, want de Revenue Manager had een halve dag vrij gevraagd. Het was niet bijzonder druk, dus ik heb ook niet bijzonder veel gedaan. Die avond kwam ik voor de verandering weer eens thuis in een huis zonder WiFi.. Ik de Real Estate toen maar weer gesmst, maar zoals gewoonlijk kreeg ik geen antwoord.

Zaterdag heb ik de assistent gesmst en zei zou het nog eens aan de Real Estate vragen. De WiFi was blijkbaar kapot gegaan door een stroomstoring. Die middag ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens naar het strand gegaan. Heerlijk ontspannen, boekje gelezen en mijn bruine huidje weer een beetje bijgewerkt. Toen ik net terug was van het strand viel de stroom ineens weer uit.. ik ging toen maar eten halen, maar op het moment dat de deur dicht klikte besefte ik dat ik de sleutel was vergeten........ Ik had mezelf buitengesloten en Jill en Lennart waren ook niet thuis. Ik ging toen Lennart bellen, maar die zat op de tafelberg. Toen belde ik Jill, die had de afgelopen week in een appartement bij haar ouders geslapen. Zij wilde gelukkig wel een sleutel brengen. Ze moest toch haar laptop nog ophalen. Ik ging toen maar remi-alleen een pizza eten bij de Italiaan, want dat was een van de weinige zaken die nog draaide tijdens de stroomstoring. Een uurtje later kwam ik thuis in een donker huis. Het wordt hier om half 8 al donker, dus ik kon vrij weinig zonder licht en electriciteit. Dat was echt een van de langste uren die ik ooit heb meegemaakt, want ik miste Stefan, m’n vrienden en m’n familie heel de week al een beetje, maar toen werd ik echt gek. Net op het moment dat ik besloot maar te gaan slapen ging het licht ineens weer aan. Ik heb toen nog maar een filmpje opgezet die Stefan voor me had meegenomen op een usb. Daarna ging ik met een iets beter gevoel naar bed.

Zondag heb ik werkelijk waar helemaal niks uitgevoerd. Het weer was niet geweldig en ik had ook eigenlijk nergens zin in. Die avond was wederom de stroom uit van 18:00 tot 20:30. Blijkbaar is er iets ontploft in de electriciteitscentrale (ze hadden natte kolen in een ketel gegooid en door alle stoom werd de druk te hoog..) en daardoor moeten ze nu energie besparen.. Ik heb een zorgwekkend schema hiervoor gezien.. Maandag wederom van 18:00 tot 20:30, dinsdag en woensdag van 08:00 tot 10:30, donderdag en vrijdag van 14:00 tot 16:00 en het weekend weer van 18:00 tot 20:30. Er staat nergens hoelang dit nog gaat duren, dus ik zie er erg tegenop, want elke keer dat de stroom uitvalt, zal de WiFi het pas weer doen als de IT-man ernaar heeft gekeken.. Maargoed laten we nog niet gaan doemdenken. Ik was er redelijk doorheen gekomen deze dag en morgen begint de werkweek weer, dus dan heb ik wat meer afleiding. Let’s hope for better times..

Ik laat volgende week weer wat van me horen! Tot ziens!